رفتن به محتوای اصلی

عهده دار مسئولیت 99 نفر. آقای فضل اکبری به عنوان راننده اتوبوس در ساعات شلوغی این چند نفر را جابجا می کند.  
 

 «رمشاید، ورملزکیرشن... کل منطقه راینیش-برگیش و طبیعت آن بسیار زیباست. من به حیث یک دریور بس زیاد رفت و آمد می کنم، بنابراین این را به خوبی می دانم. من و همسرم کار می کنیم؛ فرزندان مان به مکتب می روند.  ما تماس هایی برقرار کردیم و محیط جدیدی برای خود ایجاد کرده ایم. ما به حیث یک فامیل احساس می کنیم که در خانه هستیم و می خواهیم آینده مان را در اینجا رقم بزنیم.» 

فضل اکبری در سال ۲۰۱۴ به تنهایی به حیث پناهنده به آلمان آمد. در سال 2017، فاملیل در نهایت به هم پیوستند – فضل و زرغونه و فرزندانشان که در آن زمان طفل و نوجوان بودند. فضل اکبری کار پیدا کرده بود. اما پس از اینکه در سال 2022 بیکار شد، نیاز به تغییر جهت شغلی خود داشت.  
 

از سرگیری کورس معماری که او در افغانستان ترک کرده بود، گزینه مناسبی نبود. تمام کردن کورس معماری با توجه به نیاز به حمایت از فامیل اش بسیار طولانی می شد.  
 

او مردی است که برای حمل و نقل عمومی محلی تقاضا داده است.

 او در ابتدای اپریل 2022 با مرکز مشوره مدیریت ادغام شهرداری (KIM) در رمشاید تماس گرفت. در جریان مشوره با مدیر دوسیه (Case-Manager) خانم گل آلتین، دریور بس شدن برای او وسوسه انگیز به نظر می رسید. او صلاحیت را با موفقیت به پایان رساند و ورود جانبی را انجام داد. آقای اکبری پنج درخواست نوشت – و پنج مورد قبولی گرفت. در بازار کار برای خودش فضایی پیدا کرده بود.  امروز آقای اکبری به صورت تمام وقت و شیفت در RVK (بخش ترافیک منطقه ای کلن) در منطقه راینیش-برگیش کار می کند. 

دریو کردن مسئولانه وظیفه اوست – زیرا او این کار را در افغانستان برای سازمان جهانی غذا انجام داده است. او یک همکار ارزشمند است. «آقای اکبری لین ها را سریع یاد گرفت. او بسیار دوست‌داشتنی است و همیشه آماده است تا در مواقع ضرورت کمک کند.» 
 

فمیلی اکبری خوشحال هستند که خانه جدیدی در نوردراین-وستفالن پیدا کرده اند که در آن می توانند زندگی و کار کنند. 
 

به بالای صفحه بروید